همام از اسحاق بن عبدالله و ابوعبدالرحمن روایت کرد

که از ابوهریره شنیدم که گفت:از پیامبر (ص)شنیدم که فرمود

بنده ای را گناهی سنگین رسیده بود یا گناهی مرتکب شده

ابود و گفت:پروردگارا گناهی کرده ام یا گفت گناهی به من رسیده

است پس مرا بیامرز!پروردگارش می گوید :آیا بنده ام می داند که 

پروردگاری دارد که گناه را می آمورزد و به گناه مواخذه می کند؟

بنده ام را بخشیدم . سپس آن بنده برای مدتی به خواست پروردگارش

گناهی نمی کند  سپس مرتکب گناه می شود و شاید(راوی)گفت

که به او گناهی می رسد. می گوید !پروردگارا!! گناه کرده ام

یا گناهی به من رسیده است گناهی دیگر :پس گفت(بنده ات را بیامرز)

خدا می گوید :آیا بنده ام می داند  که او را پروردگاری است که گناه را 

می آمورزد و به  گناه مواخذه می کند؟بنده ام را آمرزیدم

و بار دیگر همین ماجرا تکرار می شود.پس بنده هر آن چه می خواهد،بکند

صحیح بخاری:جلد 4 صفحه:852 شماره حدیث:7507